maandag 5 mei 2014

Wie wat bewaart die heeft wat.

Ongetwijfeld zijn wij niet het enige stel dat regelmatig keuvelt en kibbelt over opruimen, bewaren en weggooien.
Nou geef ik toe, ik kan er zelf ook wat van, van bewaren bedoel ik.
Maar natuurlijk zijn alle dingen die IK in laatjes, kastjes of de kelder bewaar uitermate nuttig en onmisbaar.
Wat is er nou mis met een hele la vol snoertjes, stekkertjes en opladers? Niets toch? Je zult maar zoiets nodig hebben en misgrijpen.
En ongetwijfeld ben ik ook niet de enige vrouw die de wenkbrauwen fronst bij alles wat manlief verzamelt en bewaart. Wat heb je nou aan een garage vol plankjes, schroefjes, boutjes en moertjes? Niets toch?

Al een poosje zie ik op Facebook allerlei steigerhouten spullen voorbij komen.
Dat steigerhout vind ik persoonlijk niet zo mooi maar de ideeën soms wel.
Opeens zag ik een wandbord en liet dat aan manlief zien. Dat leek me wel leuk voor een nog steeds kale plek aan de muur in onze woonkamer.
Manlief knikte welwillend. Ja hoor leuk.
Na het eten moest hij opeens vreselijk dringend iets doen in de garage. Ik bemoei me nooit met die garage vol plankjes, schroefjes, boutjes en moertjes. Aangezien zijn brommers daar ook staan dacht ik dat hij iets brommerigs ging doen. Dat gebeurt namelijk regelmatig.
Na een paar uur kwam hij weer binnen om een kopje koffie te drinken. En vroeg of ik even mee ging naar de garage.
Zuchtend slofte ik mee, ik zou wel weer een motorblokje met een prachtig knetterend geluid moeten bewonderen.
En daar lag hij dan, op de werkbank, een wandbord! Precies zoals ik had laten zien. Eigenlijk nog mooier, gemaakt van plankjes, schroefjes, boutjes en moertjes die hij had bewaard.......

Vanaf nu zal ik nooit meer zuchten, kreunen, steunen of mijn wenkbrauwen fronsen als er weer een plankje, schroefje, boutje of moertje bewaard wordt.

Nou zag ik laatst toch een heel leuk hoekbankje voor bij de eettafel...........