We "kibbelden" al maanden over ons (toen nog) huidige bed.
Ik wilde weer een boxspring, meneer P. een "gewoon" bed.
Wij naar de beddenwinkel. Dat zou wat worden, zucht....
Ik ging linksaf, meneer P. ging rechtsaf.
En opeens kwamen we elkaar tegen bij een bed dat we allebei mooi vonden!
De koop was gauw gesloten, een paar hele goede matrassen erbij en allebei tevreden verlieten we het beddenparadijs.
Tja, wat nu met het oude bed? Even op marktplaats zetten. Levertijd nieuw bed was 4 weken dus tijd genoeg het "oude" bed te verkopen.
Tot mijn grote schrik was ons bed binnen één dag verkocht.
Weg is weg dachten we. Dan maar een paar weekjes kamperen.
Maar ja, van het één komt dus het ander.
Slaapkamer leeg, en wederom had meneer P. een lumineus idee. Het meest ideale moment de slaapkamer te verven en op te knappen.
Op naar de Ga..pieeeeeeep en verf uitgezocht.
Een lading kwasten, rollertjes, roerstaafjes, schuurpapier en verf rijker begonnen we opgewekt aan de klus.
De kozijnen waren het probleem niet. We wonen in een oud huis en hebben kleine ramen, dus kleine kozijnen.
Maar de complete linkerkant van onze slaapkamer is voorzien van louvredeurtjes.
De hele schuine wand is ooit omgetoverd tot een enorme kastwand met maar liefst 8, 8? ja 8 louvredeuren.
Wel eens louvredeuren geverfd? Ik bedoel maar.
Enthousiast gingen we aan de slag. Elk randje, elk richeltje van de louvredeurtjes werd minutieus in de verf gezet.
Nou zit ik al onder de verf als ik op 5 meter afstand sta te kijken als iemand anders verft. Kun je nagaan hoe ik eruit zie als ik zelf verf.
Nou vind ik dus zelf dat ik best wel praktisch ben.
Dat zelfbeeld heeft na vanavond een flinke deuk gekregen.
Het werd na gedane arbeid hoog nodig tijd eens een flinke douche te nemen.
Verfboel opgeruimd, kwasten in de diepvries en ik zou wat schone kleren pakken....
Kwam mijn praktische ik opeens tot de ontdekking dat alles, inclusief de handvatten van de louvredeuren waarachter mijn kledingkasten schuilgaan, nog nat waren en ik ze niet kon openen.
Help, geen schone kleren!
Gelukkig hebben we de handdoeken in een andere, niet geverfde kast.
Nu zit ik hier, gedoucht en wel in een lichtelijk vreemde outfit bij te komen van al het verfgeweld en heb me heel praktisch een lekker wijntje ingeschonken.
En duik strakjes mijn kampeerbed in en droom alvast van ons nieuwe bed en neem me stellig voor nooit, maar dan ook nooit meer te reageren op welk lumineus idee van meneer P. dan ook.
