Klierige neefjes.

Ook al lijkt het weer nog niet helemaal mee te werken, vandaag is het toch echt zomer.
Gisteren had ik de kachel nog aan, vandaag is het wat warmer maar miezert het gestaag.
De klierige neefjes lijken zich van het weer niets aan te trekken. Ze zijn gewoon irritant aanwezig.
En nee, ik heb het niet over mijn geliefde familieleden maar over mijn iets minder geliefde gevleugelde "vriendjes".
Je (her)kent het vast wel.
Gewapend met een vliegenmepper betreed je vastberaden des 's avonds je slaapkamer.
Je inspecteert elk hoekje en gaatje, met de vliegenmepper in de aanslag, van het slaapvertrek.
Nergens, maar dan ook nergens een gevleugeld "vriendje" te vinden.
Opgelucht kruip je onder je dekbed.
Nog even lezen, t.v. kijken en dan letterlijk en figuurlijk het lampje uit.
Argwanend lig je de eerste minuten te wachten maar nee, (opgeluchte zucht ) het blijft stil.
Ontspannen nestel je je in je bedje, klaar om te gaan slapen.
En dan, net als je bijna slaapt, hoor je opeens een oorverdovend gezoem en gebrom in je oor.
Een Kamikazepiloot!
Recht overeind, lamp aan, vliegenmepper in de hand.
Wederom een complete inspectie van het slaapvertrek en natuurlijk in geen velden of wegen ook maar iets met vleugeltjes te bekennen.
Zucht......weer onder dat dekbed. Nu maar met de lakens tot over de oren omhoog getrokken.
Maar na een paar minuten begint dat toch wel wat benauwd te worden.
Dekens maar weer onder de oren.
Bijna in slaap en .... ja hoor, daar heb je die straaljager weer.
Hopla, voor de tweede keer lamp aan, terwijl die eigenlijk al compleet uit was, vliegenmepper paraat maar wederom niks.
Ondertussen klaar wakker, maar even plassen, weer naar boven, weer inspectie ronde en weer een poging doen om te slapen.
Laat die straaljagers maar de rambam krijgen.
Uitgeput val je toch uiteindelijk in slaap om de volgende morgen wakker te worden met talloze jeukbulten.

Ik denk dat het nu tijd wordt voor een nieuwe hobby: vleesetende planten!

Zure haringen.

Nou kunnen wij, echtgenoot en ik, best heel goed samenwerken.
Ons huishouden loopt op rolletjes en de rolletjes zijn prima verdeeld.
Wassen, stofzuigen, dweilen, strijken, stoffen, bedden verschonen, geen enkel probleem en geen enkel strijdpuntje.
Ook het samen klussen gaat voortreffelijk.
Ik sta erbij en kijk ernaar en geef feilloos de juiste plankjes, schroefjes, boutjes en moertjes aan.
Ondertussen weet ik ook precies wat een waterpomptang is, wat een Engelse sleutel is en hanteer de decoupeerzaag als geen ander.
Piece of cake allemaal.
Maar ......... hebben jullie wel eens samen een tent opgezet?
Dat vergt ietsje meer van een in een op rolletjes lopende relatie.
Echtgenoot had weer eens een lumineus idee. Zucht.
We konden toch veel meer uit onze bootjesvreugde halen door met mooi weer een paar dagen rond te dobberen en onderweg ergens te gaan kamperen. Met een tentje.
Leuk!
Na wat onderzoek op internet togen wij naar de Vrijbuiter om een tent te kopen.
We wisten precies wat we wilden, een lichtgewicht tent, makkelijk op te zetten en toch met wat royale slaap- en woonruimte. Ook omdat we ons viervoetertje mee willen nemen.
Eerst zagen we door de  vele tenten het bos niet meer maar na een aantal rondjes door tentenland kwamen we elke keer bij dezelfde tent uit.
Prijs was naar onze zin, grootte ook en in de beschrijving stond dat zelfs onervaren kampeerders deze tent makkelijk in 15 minuten zouden kunnen opzetten. Helemaal goed dus.
In een makkelijke draagtas droegen wij de tent naar de kassa.
Eerst even naar huis om de beschrijving goed door te lezen.
Tjonge wat simpel, eitje dachten we.
Tent weer in de auto, hamer mee en naar een grasveld in de buurt om te oefenen.
Onze tuin is niet geschikt, wel groot genoeg maar we hebben drie niveau verschillen.
Perfect grasveldje gevonden en ons grote tentavontuur begon.
Zoals gezegd, we doen veel dingen samen maar samen een tent opzetten hadden we nog nooit gedaan en dat hebben we geweten, hahaha.
De tent uit de draagtas halen was zo gedaan.
En toen begon het.
Die vreselijk duidelijke beschrijving was opeens iets minder duidelijk.
Waar begin je, welke stok moet eerst, waar is die band nou voor, waarom zit daar een oogje en waar is het bijbehorende haakje. Kortom, veel haken en niet voorziene ogen.
Na twee uur hadden we eindelijk een redelijke tent staan. Ik weet niet wie van ons het meest gemopperd ( en dan zeg ik het nog heel voorzichtig ) heeft.
Maar zelfs de slaapcabine hing op zijn plek en we hebben de hamer alleen gebruikt om ( zure ) haringen de grond in te slaan en niet elkaars hersens.
Slap van het lachen hebben we de strijdhamer begraven, de zure haringen weer uit de grond getrokken en de tent weer opgevouwen en het is zelfs gelukt het hele gebeuren weer in die tas te proppen.
We hebben afgesproken dat we nog een paar keer gaan oefenen, hebben een schemaatje gemaakt van de juiste volgorde en hebben elkaar beloofd dat we niet eerder op vakantie gaan voordat we in een half uur die tent samen op kunnen zetten.

Ik kan me nu voorstellen dat er hele huwelijkscrisissen kunnen ontstaan bij kamperen...............:-D