Nou ging dat kappertje spelen niet met een plastic nepschaartje maar met een heuse echte grote mensen schaar.
Met als resultaat dat er heuse echte grote plukken haar van mijn weelderige haardos in een pannetje terecht kwamen.
Wat weer als resultaat had dat ik maanden met een erg vreemd kapsel door het leven ben gegaan.
Mijn creatieve moeder wist gelukkig het één en ander te verbloemen met strikjes, speldjes en haarbanden. Zodat het niet zo opviel dat mijn pony toch wel lichtelijk kort en piekerig mijn voorhoofd ( niet meer geheel ) bedekte.
Dat zelf knippen van mijn haar heb ik sindsdien dan ook maar aan professionals overgelaten.
Maar later, toen ik groot was, vond ik dat ik zeer beslist capabel genoeg was om mijn haar zelf te verven.
En meestal lukte dat ook wel.
Je kunt allerlei redenen hebben om dat zelf te doen en niet bij een kapper te laten doen.
Het financiële aspect kan een rol spelen, maar ook dat je geen geduld hebt om zo lang bij de kapper te zitten terwijl je haar in de fundering zit.
Toen het eerste aspect niet zo'n grote rol meer speelde was het vooral de tijd die mij er toe deed besluiten lekker zelf te verven.
Wat kan er mis gaan? En terwijl je hoofd in besloten kring in de plamuur zit kun je tenminste rustig de afwasmachine uitruimen of een wasje draaien.
Een kind kan de was doen, toch?
Tja, en daarom heb ik ooit eens met een aubergine paars kapsel rondgelopen. Daar kon ik verder niets aan doen. Er zat gewoon een verkeerd flesje in de verpakking en ik heb daar verder niet naar gekeken. Ging ervan uit dat erin zat wat erop stond. ( Sindsdien controleer ik wel of het flesje klopt qua nummer met de verpakking ), Het enige wat je kunt doen bij zoiets is 24 uur onder de douche gaan staan en elke 5 minuten je haar wassen met anti-roosshampoo. Of.......zuchten, de buitenwereld trotseren en wachten tot het uitgegroeid is. Ik heb voor het laatste gekozen.
Begrijpend lezen is ook bij haarverven toch wel cruciaal heb ik gemerkt. Zo had ik eens een nieuw merk haarverf gekocht en omdat ik dacht dat ik ervaring genoeg had niet verder gelezen dan mijn inmiddels weer aangegroeide pony lang was.
Slik...........mijn haar was na afloop pikzwart! Snapte er niets van, totdat ik, naderhand, las dat deze nieuwe verf slecht 10 minuten hoefde in te trekken. Geen wonder dat het na een half uur ietwat donkerder werd dan de bedoeling.
Nou heb voor mezelf een compromis gesloten. De ene keer verf ik mijn haar zelf en de andere keer laat ik het door de kapper doen. Prachtig toch?
Vandaag was het mijn beurt, het verven der haren.
Inmiddels wat wijzer de gebruiksaanwijzing zeer goed doorgenomen. Alle voorbereidingen getroffen. Handdoeken klaar, handschoenen paraat, tijd gecheckt en gaan met die banaan.
Tubetje in flesje, schudden, handdoek over de schouders, handschoenen aan, dopje eraf en smeren maar. Ging als een speer. Wekkertje gezet en met een geplamuurd hoofd wasje gedraaid en vaatwasser leeggehaald. Sachet met naverzorgingsspul alvast in de douche gelegd en toen de wekker ging, hopla, onder de douche en uitspoelen maar.
Zo, lachte ik in mijn vuistje, wie doet me wat.
En ik pakte enthousiast het sachet voor de naverzorging. Slik, hoe krijg ik die nu open? Waar zit het perforatierandje? Niet dus. Je moest dat zakje met een heuse echte grote mensenschaar openknippen. En laat ik nou net niet een schaar bij me hebben onder de douche....
Ik zal jullie de details besparen van mijn barre tocht naar de keukenla voor een heuse echte grote mensenschaar maar uiteindelijk is het toch gelukt het zakje open te krijgen en mijn geverfde haren te verzorgen.
Pffff, ik heb nu weer een professioneel geknipte haardos en ondanks alles een schitterende honingblonde, verzorgde kleur.
De volgende keer neem ik onder de douche mee: een leesbril en een heuse echte grote mensenschaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten