Tuinieren.

Opgegroeid in Groningen, zeg maar drie hoog achter met alleen een balkonnetje ben ik niet geheel opgegroeid  met een tuin en het tuinieren.

Nou had ik grootouders op het platteland met een enorme tuin waar echt alles werd verbouwd wat maar eetbaar was qua aardappelen, fruit en groente.

Heel voorzichtig heb ik daar, bij opa en oma, geleerd hoe leuk het is je eigen gezaaide en gepote dingetjes te zien opkomen en groeien. Ik kreeg een eigen stukje tuin, met een eigen schoffeltje en harkje.

Achteraf denk ik dat opa en oma mijn mislukkelingen stiekem een beetje hebben bij geschoffeld en geharkt zodat het net leek of mijn tuintje er perfect bij stond.

In de loop der jaren heb ik een soort van haat/liefde relatie gehad met tuinieren. Met een fulltime baan het liefst zo makkelijk mogelijk. Onkruid vond, en vind ik nog steeds een ramp. Ondanks mijn inmiddels volwassen schoffel en hark.

Maar sinds dit jaar heb ik de liefdesrelatie weer ontdekt.

Aangepaste plantenbakken die het bukken veraangenamen, minder onkruid door het gebruiken van split en opeens ga ik weer met die banaan ( nou ja, die heb ik nou net niet gezaaid).

Wel augurken, paprika, tomaten, kruiden en sugar snaps.

En voor mijn verjaardag een tuinkasje gekregen.  Dus ja, ik ga weer tuinieren, op mijn manier en rekening houdend met mijn rug. 

 Zen,

Opeens voel ik me weer helemaal Zennnnnn.

Na het trieste gebeuren op onze vorige camping, eigenaar overleden, camping gesloten, hebben we toch weer een "Gouden Plekje" gevonden.

Caravan op de plek, plekje ingericht en toen werd het weer genieten met een grote G.

Wat een rust, ruimte en diversiteit aan vogels.

Wij hoorden aldoor een soort van : hoemp, hoemp. Wij maar bedenken wat voor geluid dit kon zijn. Hoorden we van de campingeigenaar dat dit een roerdomp is. En lig je lekker in je campingbedje hoor je van alles en nog wat. Een Koekkoek, ganzen, zwanen, eenden merels , kikkers en de wind door de bomen. Verder helemaal niets, geen verkeer, mensen of kinderen, gewoon rust....wat slaapt dit heerlijk!

Vier dagen op de camping geweest en compleet bij gekomen van de alledaagse hectiek.

Heb nu rust in mijn hoofd, opeens weer zin in schrijven, zennnnnn