Klierige neefjes.

Ook al lijkt het weer nog niet helemaal mee te werken, vandaag is het toch echt zomer.
Gisteren had ik de kachel nog aan, vandaag is het wat warmer maar miezert het gestaag.
De klierige neefjes lijken zich van het weer niets aan te trekken. Ze zijn gewoon irritant aanwezig.
En nee, ik heb het niet over mijn geliefde familieleden maar over mijn iets minder geliefde gevleugelde "vriendjes".
Je (her)kent het vast wel.
Gewapend met een vliegenmepper betreed je vastberaden des 's avonds je slaapkamer.
Je inspecteert elk hoekje en gaatje, met de vliegenmepper in de aanslag, van het slaapvertrek.
Nergens, maar dan ook nergens een gevleugeld "vriendje" te vinden.
Opgelucht kruip je onder je dekbed.
Nog even lezen, t.v. kijken en dan letterlijk en figuurlijk het lampje uit.
Argwanend lig je de eerste minuten te wachten maar nee, (opgeluchte zucht ) het blijft stil.
Ontspannen nestel je je in je bedje, klaar om te gaan slapen.
En dan, net als je bijna slaapt, hoor je opeens een oorverdovend gezoem en gebrom in je oor.
Een Kamikazepiloot!
Recht overeind, lamp aan, vliegenmepper in de hand.
Wederom een complete inspectie van het slaapvertrek en natuurlijk in geen velden of wegen ook maar iets met vleugeltjes te bekennen.
Zucht......weer onder dat dekbed. Nu maar met de lakens tot over de oren omhoog getrokken.
Maar na een paar minuten begint dat toch wel wat benauwd te worden.
Dekens maar weer onder de oren.
Bijna in slaap en .... ja hoor, daar heb je die straaljager weer.
Hopla, voor de tweede keer lamp aan, terwijl die eigenlijk al compleet uit was, vliegenmepper paraat maar wederom niks.
Ondertussen klaar wakker, maar even plassen, weer naar boven, weer inspectie ronde en weer een poging doen om te slapen.
Laat die straaljagers maar de rambam krijgen.
Uitgeput val je toch uiteindelijk in slaap om de volgende morgen wakker te worden met talloze jeukbulten.

Ik denk dat het nu tijd wordt voor een nieuwe hobby: vleesetende planten!