Oliebollenblues en boneklont

De eerste week van januari vind ik altijd een rare week.
Na al het feestgedruis het normale leven en ritme weer terugvinden.
Daar heb ik altijd wat moeite mee.
Oliebollenblues, hahaha.
De kerstspullen zijn inmiddels opgeruimd en de kerstboom ligt weer in zijn doos en het hele spul mag voorlopig weer op zolder bivakkeren.
Elk jaar bij het opruimen mopper ik dat ik dit nooit meer ga doen. Terwijl ik in mijn hart wel weet dat ik zo tegen december toch weer de kerstkriebels krijg.

Na alle versnaperingen van de laatste tijd, in vaste en vloeibare vorm, is de behoefte aan een stevige simpele maaltijd groot.
Hier in het noorden wordt traditioneel op nieuwjaarsdag boneklont gegeten. Ook wel nieuwjaarsstamppot genoemd. Voor de niet noordelingen: stamppot snijbonen met witte bonen.
Een stevige maaltijd, uitstekend geschikt om de laatste restjes oliebollenblues weg te werken.
Nou had ik hier op 1 januari geen zin in, maar ik vind dat dit op 5 januari ook nog wel kan.
Dat wordt het dan ook vanavond. Een lekker bordje boneklont, met een kuiltje voor de jus, uitgebakken spekjes en een slavinkje. Ik houd niet zo van rookworst en kies bij stamppot dan ook vaak een ander stukje vlees.

Die oliebollenblues zijn dan vast voorbij en gaan ook op zolder bij de rest. Tot volgend jaar....