Topografie, een verhaal in een verhaal.

Vroeger op school had ik een gloeiende hekel aan topografie. Ik vond het zo stom en saai om al die plaatsnamen en rivieren uit het hoofd te leren. Ik zag er absoluut het nut niet van in als de meester met een aanwijsstok op de kaart rode stippen aanwees en wij op moesten dreunen welke plaats dat was. Daar had je toch een atlas voor? Kon je gewoon opzoeken welke plaats waar lag, dat vond ik veel handiger.

Toen vorige week mijn neven een optreden aankondigden van hun band in Horst aan de Maas kwam ik tot de ontdekking dat ik misschien toch wat beter had moeten opletten op school.
Ik riep namelijk enthousiast dat wij ook wel even zouden komen. De Maas liep immers door Overijssel? Dat viel wel mee qua afstand dacht ik.
Ik begreep de reacties eerst ook helemaal niet, hoezo heel ver?
Voorzichtig vroeg ik aan het thuisfront of hij wist waar Horst lag. Natuurlijk, in Limburg, hoezo?
Oeps....
Gelukkig kent hij mij en mijn geweldige kennis van de Nederlandse topografie en begon te lachen. Wat heb je nu weer uitgespookt?
Maar aangezien hij autorijden leuk vindt en wel in is voor een spontane actie werd het besluit al gauw genomen "even" van Veendam naar Limburg te rijden.

En bij zoiets krijg ik dan ogenblikkelijk een soort schoolreisjesgevoel.
Mijn moeder maakte vroeger altijd lekkere broodjes als ik op schoolreisje ging of als we een dagje weg gingen.
Nee, in mijn jeugd gingen we niet onderweg langs de McDonald langs de snelweg. Sterker nog, er was amper een snelweg, zeker hier in het Noorden niet.
Krentenbollen met kaas en witte bolletjes met gebakken ei namen we mee. En ranja in een Tupperwarebeker met ijsblokjes zodat het lekker koud bleef.

Toen het besluit genomen was naar Limburg te rijden ben ik direct boodschappen gaan doen. Krentenbollen en witte bolletjes gekocht. En wat flesjes drinken, die ranja met ijsblokjes heb ik maar even bij vroeger gelaten.

We vertrokken mooi op tijd, wilden er een gezellig dagje uit van maken. We waren nog maar nauwelijks Veendam uit of het eerste broodje ei kwam al uit de tas en mijn schoolreisjesgevoel was compleet.

Al met al hebben we een ontzettend leuke dag gehad. Op ons dooie akkertje door een mooi stukje Nederland gereden, krentenbollen met kaas en bolletjes met gebakken ei etende. Onderweg een kopje koffie gekocht, meegebruld met liedjes op de radio en ik kreeg de slappe lach toen we de Waal overreden....

Mijn neven weer gezien na ruim 30 jaar, aangetrouwde nicht en achternichtje leren kennen, bijgekletst voor zover mogelijk in een zeer lawaaierige kroeg waar ze nog nooit van een rookverbod hadden gehoord en ook nog eens genoten van een mooi stukje muziek!

We hebben afgesproken elkaar wederzijds te gaan bezoeken, maar ik weet nu wel waar Druten en Leusden liggen!!!!!!